In diverse woonkamers, supermarkten, kantoren en zalen staat hij met zijn logge lijf in het midden van de ruimte. Overal kom je hem tegen en je kunt er amper omheen. Hij domineert kranten, radio en tv en hoewel je een enorme dierenliefhebber bent, erger je je soms groen en geel. Het beest staat constant in de weg, hij is te groot om overheen te kijken, houdt je met zijn slurf op grote afstand en hij is te imposant om de confrontatie mee aan te gaan.
De coronacrisis duurt nu natuurlijk al wel een beetje lang. De olifant die Corona heet staat in de kamer. Hoe veerkrachtig we in den beginne ook waren, bij sommigen is de koek op en staat het water aan de lippen. En dat niet alleen, er is een onbehoorlijke verdeeldheid ontstaan binnen de Nederlandse bevolking. Ben je het oneens met het overheidsbeleid? Dan ben je een ‘complotwappie’ en/of een ‘moordenaar’. Ben je vóór de maatregelen van de overheid? Dan ben je een ‘dom schaap’ en verantwoordelijk voor het faillissement van de buurtwinkel. Meer smaken zijn er helaas niet, althans, als je de (social)media moet geloven. Eenieder veilig verscholen aan een andere zijde van de olifant op een manier dat je elkaar wel enigszins kunt horen maar net niet kunt zien.
Verdeeldheid
Als kind van een vader die in WOII het concentratiekamp ternauwernood heeft overleefd, heb ik last van een soort tweedegeneratie oorlogstrauma. De ‘verhalen’ over het verzet, de Joden, de NSB’ers, de onderduikers en de verraders zijn mij met de paplepel ingegoten. Als kind, opgroeiend in een veilige omgeving, heb ik me altijd afgevraagd hoe het toch in ’s hemelsnaam mogelijk is, dat er zo’n verdeeldheid met gruwelijke haat kan ontstaan in een tot voor kort enigszins vredige maatschappij. Mijn vader kon mij daar niet echt antwoord op geven maar het verdriet stond hem in de ogen als hij aan de situatie terugdacht. Bij mij gingen de ogen open toen ik de film Soldaat van Oranje zag. De openingsscène waarbij een groep studenten van divers komaf een feestje vierden. Een hechte vriendenclub dat lief en leed met elkaar deelde. En toen kwam er oorlog… Tussen hen onderling was er niets veranderd, maar als je vader in het verzet zit, je tante getrouwd is met een Jood, de moeder van je vriend is Duitse en je studiegenoot een NSB’er… Dan wordt het allemaal wel een tikkeltje ingewikkeld.
Waren ze toen maar bij machte om met elkaar in gesprek te gaan, denk ik wel eens. Te luísteren naar elkaars standpunten. Ik geloof namelijk niet dat er iemand was in die tijd die plezier beleefde aan de oorlog. Uiteindelijk wilden ze allemaal hetzelfde; een einde aan de afschuwelijke situatie.
Welke informatie is betrouwbaar?
Ik denk nog vaak terug aan mijn vaders wijze woorden: “Een gefundeerde mening kun je slechts vormen door een situatie van alle kanten goed te bekijken en informatie in te winnen”. Het probleem in de tegenwoordige tijd is vooral ‘welke informatie is betrouwbaar?’ en ‘Waar haal ik mijn informatie vandaan?’. Maar ook: ‘Kun je er blindelings vanuit gaan dat een overheid het beste met ons voor heeft?’ En was het vertrouwen dat de Duitsers hadden in hun Führer achteraf terecht? En wat nu als blijkt, dat bepaalde machthebbers hele andere belangen hebben en behartigen dan die waar wij vanuit gaan? Maar wellicht is de belangrijkste vraag waarom andere zienswijzen niet gehoord of gezien worden? Waarom lijkt veel erop gericht om elkaar de mond te snoeren? Een ongewenste situatie, als je het mij vraagt.
Met dit in mijn achterhoofd nodig ik je van harte uit om eens een rondje te lopen om de olifant heen. Bekijk het beest van diverse kanten. Ontmoet de mensen die je anders niet zou zien. Praat met hen, respectvol en uit interesse. In het dagelijks leven, maar ook op social media. Of misschien wel vooral op social media. Misschien kom je wel tot andere inzichten. Misschien ook niet. Het helpt je in ieder geval wel om een gefundeerde mening te vormen en op basis daarvan beslissingen te nemen. Beslissingen die mogelijk bepalend zijn voor de rest van je leven. Stel vragen, leer en werk samen.
Uiteindelijk wil niemand zijn leven lang tegen een olifant aan kijken. Ook niet als hij Corona heet. En net als ’toen’ denk ik niet dat er iemand is die plezier haalt uit de huidige situatie. Daarmee hebben we dus een gezamenlijk doel.
‘Alleen sámen krijgen we Corona eronder’, was de slogan toch? Laten we daar eens mee beginnen…
Lees meer MarComhobbeltjes.